لا لا

دسته گلم كه دادي و آبم نمي برد
جايي كه ردي از تو بيابم، نمي برد

برگم كه باد، مثل مرا سالهاي سال…
اما مرا كه در تب و تابم، نمي برد

كار خداست عشق تو تا حالي ام كند
روياي آب جز به سرابم نمي برد

نفرين توست اين كه خدا نيز لذتي
از اينكه داده است عذابم، نمي برد

بي تو كي ام؟ چي ام؟ چه معماي مبهمي!
يك شهر، بي تو پي به جوابم نمي برد

لالايي ات به گوش من اي عشق! كهنه است
من سالهاست مردم و خوابم نمي برد