مرگ با طعم زيتون

مثل ما، دشت شما هم دل ِ محزون دارد
لاله هرجا بدمد، سينه‌ي پرخون دارد

ليلي خيمه‌ي خاموش شما هم انگار
چشم در راه خطر كردن مجنون دارد

سنگ را دست شما بهتر اگر مي‌فهمد
مُشت ما خشم كوير و غم هامون دارد

چارده سال گذشته‌ست و اين بيشه هنوز
شيرهاي نگران …، ترس شبيخون دارد

آن زمان تا برسد قامت موسايي او
اين زمين سامري و ساحر و قارون دارد

سرخي خون تو با سبزي خاكت مي‌گفت:
مرگ در راه وطن، مزّه‌ي زيتون دارد