خوبست

سر مي گذارم، قصه در گوش تو خوب است
داغ شقايقهاي آغوش تو خوب است

از بچه آهوهاي چشم من بپرسند
سرسبزي چشمان خاموش تو خوب است

حال تو را مي پرسم از اندوه هر شعر
تا بشنوم: مرد غزلپوش تو خوب است

كندوي هر عشقي فقط شهد و شكر نيست
نيش زبانهاي من و نوش تو خوب است

من بار سنگيني به دوش روزگارم
باري اگر بردارم از دوش تو …

اين روزها -با آنكه خود را هم فراموش…
وقتي نخواهم شد فراموش تو- بد نيست