فرصت تماشا

دلم كه ياد شما گاه گاه مي افتد
به سمت كوچه ي چشمت به راه مي افتد

نمي رسد به ته كوچه اي كه بن بست است
و مثل قطرهء اشكي كه گاه مي افتد…

حكايت من و تو نقل «يوسف» و «چاه» است
قرار اين شده: «يوسف» به «چاه» مي افتد

ميان ما به غلط عشق اتفاق افتاد
هميشه قسمت ما «اشتباه» مي افتد!

تبر به ريشهء خود مي زدي تو با «ترديد»
درخت بي رگ و ريشه به «آه» مي افتد!

هلال وار شكستي و من گمان كردم
ميان خانهء همسايه ماه مي افتد!

چقدر فرصت چشم شما تماشايي است
دلم دوباره در اين كوچه راه مي افتد