16نشانه كه وقتش رسيده شغلتان را ترك كنيد
«فاطمه» با دست خود بر گل نوشت
«مقنعه» دارند گلهاي بهشت
چهره گل از نظر پوشيده است
«چادر» عصمت به خود پيچيده است
زن كرامت مي كند احساس ياس
عشق زيبا مي شود در اين لباس
گرچه سهل و ساده باشد مثل آب
درك بايد كرد معناي «حجاب»
بهره اي از باغ بينايي نديد
هر كه زن را ديد و زيبايي نديد
حسن زن روشن چو گل در گلشن است
حسن كلي «هو»ست جزءاش در «زن» است
بر «حجاب» خويشتن دل باخته است
عشق هم «چادر» به سر انداخته است
هر زماني وقت «عصمت» كوشي است
فرصت زيباي «چادر» پوشي است
چيست گل: زن- عطر ريزد «عفت»اش
نيست زيباي زن جز «عصمت»اش
بر نگاهم داغ بينايي نگر
گلشن عشق است زيبايي نگر
گل: زن است و زن:گل و گل طاهر است
«عصمت» زن در «حجاب»اش ظاهر است
خواهرم! در «عصمت» و «عفت» بكوش
بهترين گل مي شوي «چادر» بپوش
«مقنعه» زيبنده بر روي همه ست
«مقنعه»، «چادر» حجاب «فاطمه» ست
«چادر» تو چون لباس شبنم است
يادگار حضرت گل، «مريم» است
غنچه را از حسن خود جوشانده اي
برگ گل بر جسم خود پوشانده اي
چادرت تن دور از آتش كرده است
«حضرت زهرا» سفارش كرده است
نيست بهر عصمت «چادر» كفاف
با نگاهت حفظ كن درس «عفاف»
خواهرم! كاري خدايي مي كني
با «حجاب»ات پارسايي مي كني
كوچه ها از چشم «نامحرم» پر است
حافظ گل در خيابان «چادر» است
خواهرم! از دين «وقار» آموختي
با «حجاب» خود «ثواب» اندوختي
در ثواب «چادر» تو صد صواب
اسلحه بر قامتت باشد «حجاب»
چشم «نامحرم» ترا هرگز نديد
«چادر» تو حافظ خون «شهيد»
ديده ام در متن شب رنگين كمان
ماه را «چادر» به سر در آسمان
غرق عصمت- غرق زهد و عفت اند
«بانوان شيعه» شعر خلقت اند
خواهرم! احساس را چون ياس كن
ياس را شرمنده از احساس كن
فاش- زيبايي مكن بهر همه
اي گل سرخ بهشت «فاطمه»
كشف زيبايي ست كاري اعظم است
اين هنر مخصوص چشم «محرم» است
اي براي «حضرت زهرا» كنيز
مادر من- خواهر من- اي عزيز
شعر «عصمت» را سرودي بيت- بيت
با «حجاب» خود براي «اهل بيت»
چونكه «لحن» ات نيست واضح در خطاب
عطر «مسجد» مي دهي بوي «گلاب»
گر كه جهل است و خطا، خبط، اشتباه
«بي حجابي» هست «بيماري»، گناه
مثل گل در روضه «اسلام» باش
خواهرم! با «زهد» خود «خوشنام» باش
آنچه را مومن ثوابي بهتر است
«امر معروف» است و«نهي از منكر» است
توصيه از «دين» و «توشيح» از امام
«آمران حق» همه «خيرالانام»
اين ترانه نغمه هر بلبل است
بانوي «ايراني» و «شيعي» گل است