وقتي تمام مرثيه ها كـــــم مي آورند

بر سفره تو هرچه كه ماتـــم مي آورند

در هفت خوان صابري ات كـم مي آورند

دل داده اي به منطق نازك تــرين خيال

هر قــــــدر هم دلايل محكم مي آورند

پرونده شكفته زخـــــــــــــم مدينه را

لب هات در دو صفحه فراهم مي آورند

تو خيمه گاه ســـــــوخته قلب زينبي

انفاس تو هواي محـــــــــرم مي آورند

رزمنده اي و تا خود معـــــــراج زخمها

يك ريــــــز در مصاف تو آدم مي آورند

بر دوش چشمهاي تو حتي هنوز هـم

مجروح از خطوط مقـــــــدم مي آورند

حالا فرشته ها به حسينيه دلـــــــم

از زينبيه روزه مريــــــم مي آورنــــــد

تا در سكوت روضه چشمت به پا شود

وقتي تمام مرثيه ها كـــــم مي آورند