آدما هميشه بين شادي و غم مي‌مونن

آدما هميشه بين شادي و غم مي‌مونن

شادي و غم‌، تنها جفتي‌اَن كه با هم مي‌مونن

اونا كه بين غم و شادي باشن‌، بهشتي‌اَن

اونا كه غرق يكي شَن تو جهنم مي‌مونن

بعضي دردا رُ با گريه مي‌گي و خلاص مي‌شي

بعضي از غصه‌ها هستن كه با آدم مي‌مونن

يه چيزايي هس كه بايد با نگفتن بگيشون

مث بي‌گناهي حضرت مريم مي‌مونن

ابرا كوهاي بخارن‌، كوها ابر سنگي‌اَن

نه كه ابرا رُ گمون كني كه محكم مي‌مونن

نه كه مثل ابرا از راه ببرن بادا تو رُ

نكنه گمون كني باداي عالم مي‌مونن

دلاشون هزار تاي چشمه و درياس‌، آدما

پشت شيشه‌هاي دنيا قد شبنم مي‌مونن

دلاشون تنگِ براي جاهاي دور‌، آدما

مرغاي دريا كنار بركه‌ها كم مي‌مونن