براي بحرين

نه وحشت است كه حيرت شكسته دلها را

گرفته فوج ملخ، موج موج دريا را

ملخ! هجوم ملخ بر مزارع گل سرخ!

ملخ وزيده و آشفته باغ و صحرا را

يهود امت احمد دوباره خيبري اند!

شكسته اند در خانه هاي زهرا را

سياهكارتر از وحشيان سفيان كيست؟

كه مي درند جگرهاي حمزه آسا را

نژادگان عرب! اين حماسه هاي شكم!

به زير پيل فكندند پير و برنا را

به جنگ دختركان رميده آمده اند

دريده ديده خورشيد اين تماشا را

بهوش اي همه زالوفشان ساحل خون!

كه موج گريه خبر كرده است دنيا را

بهوش كز همه تان هيچ هم نخواهد ماند

دمي كه غيرت توفان گذشت دريا را

"دل رميده ما را كه باز مي گيرد"

فغان ز خون جگري بي نگاهتان يارا !