جز چند اذان

اي دل تو كه مستي - چه بنوشي چه ننوشي-
با هر ميٍ نا پخته نبينم كه بجوشي

اين منزل دلباز نه دزدي ست نه غصبي
ميراث رسيده ست به ما خانه به دوشي

دلسردم و بيزار از اين گرمي بازار
غمهاي دم دستي و دلهاي فروشي

رفته ست ز ياد آن همه فرياد و نمانده ست
جز چند اذان چند اذان در گوشي

نه كفر ابوجهل و نه ايمان ابوذر
ماييم و ميانمايگي عصر خموشي

ما شاعركان قافيه بافيم و زبان باز
در ما ندميده ست نه ديوي نه سروشي