حيات خلوت

خيره است چشم‌ِ خانه به چشمانِ مات من

خالي است بي‌صدا و سكوتت حيات من

دل مي‌كنم به خاطر تو از ديار خويش

اي خاطرت عزيز‌تر از خاطرات من

آيات سجده‌دار خدا چشم‌هاي توست

اي سوره مغازله، اي سور و سات من!

حق‌السكوت مي‌طلبند از لبان تو

چشمان لاابالي و لب‌هاي لات من

شاعر شدن بهانه تلميح كهنه‌اي‌ست

تا حافظ تو باشم، شاخه نبات من!

شكر خدا كه دفتر من بي‌غزل نماند

شد عشق نيز منكري از منكرات من