دوشنبه ۱۲ اسفند ۹۸ | ۱۹:۵۳ ۳۳ بازديد
بد خلقيِ مادر بزرگم كه... روانش شاد
شايد غريزي بود مثل داد در بيداد
بين معلّمها فقط خيّام ميدانست
جايي ندارد هيچ در مجموعهي اعداد
جام جهانبين قطرهاشكي بود از چشمم
تاريخ حقّم بود وقتي اتّفاق افتاد
در درس دستور زبان از ماضي مطلق
آنقدر ترسيدم كه گفتم هرچه بادا باد
از اوّلين انشا فقط يك جمله يادم هست:
بابا اگر نان داد تاوان هم فراوان داد