شايد اين شعري كه مي‌گويم كمي هم مستند باشد

شايد اين شعري كه مي‌گويم كمي هم مستند باشد
صحنه‌هايي زنده از متني كه اجرا مي‌شود باشد

اي هميشه در كنارم! هركجايي رفته‌ام بي‌تو
ديده‌ام چشمي كه مشتاقانه مشغول رصد باشد

من كه هر لبخندِ مصنوعي و اكراهِ طبيعي را
دوستي ناميده‌ام حتا اگر اسمش حسد باشد

هي پس و پيشم كنيد اين‌جا، ولي حتا مميز هم
مي‌گذارد گاه‌گاهي صفر هم جايي عدد باشد

من بيفتم باز هم پا مي‌شوم اما اميدي نيست
او كه پا در كفش من كرده‌ست رفتن را بلد باشد

شاعرانِ دوست! ممنونم تحمل مي‌كنيد اما
اين غزل بايد براي عده‌اي هم گوشزد باشد