پَرَش را به خون فرو كن كه مريم غزل بگويد

به باران بگو بباران كه نم نم غزل بگويد
فلك گريه‌اش بگيرد به ماتم غزل بگويد

به‌جز او كه مي‌تواند كه بنويسد اين جنون را؟
بهشتش بهانه‌اي شد كه آدم غزل بگويد

به حوّا سپرده بودم كه آتش بكِش به جانش
اگر زير نور شيطان، خدا هم غزل بگويد

سه نت بر سرم نوشته كه من فا رِ سي بخوانم
سرم در رديف نت‌ها منظم غزل بگويد

پُر از وحي جبرئيلم كه پيغمبري بزايم
پَرَش را به خون فرو كن كه مريم غزل بگويد