دوشنبه ۱۲ اسفند ۹۸ | ۱۹:۵۲ ۲۸ بازديد
كسي نبايد از اين شعر انتقاد كند
مگر به خونِ دلِ شاعر استناد كند
خدا نديد كه شب بابِ طبعِ شعر من است
كه رفت شعلهي خورشيد را زياد كند
مگر براي نوشتن از آنچه ميخواهم
مدارِ نوريِ منظومه را مداد كند
كه تند ميرود اين شب كه حرف بسيار است
قلم چگونه به صبحِ تو اعتماد كند؟
نفس نفس، سرِ مريم به باد خواهد رفت
يكي بيايد و اين باد را نباد كند