موشك بساز از دفتر شعرم

موشك بساز از دفتر شعرم، بگذار سهمم كينه‌ات باشد
هر صفحه را تسليم آتش كن، تاشعله‌ي شومينه‌ات باشد

سقراط شو سقراط شو سقراط، اسطوره‌ي دنياي منطق باش
رستم نخواهي شد اگر هر زن، در قصه‌ها تهمينه‌ات باشد

هرقطره‌ي اشكم غزل مي‌شد، خون گريه مي‌كردم غزل مي‌شد
تا جوهر خودكار من خون شد، تاخنجري در سينه‌ات باشد

گنجشگكي درحوض نقاشي، مفهوم دريا را نمي‌فهمي
جز صورت سرخت چه مي‌بيني، هر حوض تا آيينه‌ات باشد

تو پادشاه عصر قاجاري، من شاعري درويش و سرگردان
زندان قصرت را نمي‌خواهم، بگذار سهمم كينه‌ات باشد