آمد از راه با سرافرازي
ماه تزكيه ماه خود سازي
ماه از خويش تا خدا رفتن
تا به سرچشمه ي بقا رفتن
ماه پرواز با دو بال قنوت
از زمين تا صوامع ملكوت
ماه عرفان و عشق ورزيدن
همه جا جلوه ي خدا ديدن
مرحبا دلكش آمدي اي ماه
لطف كردي خوش آمدي اي ماه
آمدي تا شكوفه هاي دعا
گل كند در تمام ثانيه ها
رمضانا تو بهترين ماهي
چون كه ماه ضيافت اللهي
رامش روح و راحت جاني
هم از آن رو بهار قرآني
سفره گستردتاكه صاحب خوان
از كرم كرد جمله را مهمان
چيد در سفره گونه گونه خوراك
چه خوراكي لذيذ و طاهروپاك
لقمه ها لقمه هاي نور و صفا
در طبقهايي از بلور دعا
اي فراخوانده سوي خوان خدا
چه عزيز است ميهمان خدا
ميهمانا ز جان ودل بشتاب
ميزبان اوست خويش را درياب
بهتر است از هزار ماه تمام
ليله القدر او به ماه صيام
ليله القدر را چو درك كني
هرچه غيرازخداست ترك كني
خوش به حال كسي كه سي روزه
همه اندام او بود روزه
چشم وگوش و زبان و بيني و دست
شكم و پا و هر چه ديگر هست
هر كه اينگونه روزه داري كرد
روبه جنات رستگاري كرد
خوش عمل هركه بود در رمضان
ترك منكر نمود در رمضان
روزه هايش قبول درگاه است
بهره مند از نعيم اين ماه است