يا صاحب الزمان كه جهان در پناه توست
تا كي نهان ز ديده ي ما روي ماه توست
چشم اميد منتظران طريق عشق
تا آن كه جلوه اي بنمايي به راه توست
هر روز روز حسرت و هرشب شب فراق
ما را نصيب بي بركات پگاه توست
آن خسروي كه عيسي مريم كنار خضر
همواره افتخاركنان در سپاه توست
برتر ز انبياي سلف غير مصطفي
نزد خدا مقام تو مانند جاه توست
چون كعبه مسجد نبوي چشم انتظار
در آرزوي بانگ اذان و صلاه توست
هر صبح و شام معتكفان حريم عشق
جان بر كفند تا به چه سويي نگاه توست
در هر دعا ظهور تو خواهيم از خداي
آن خالقي كه ملجاء ما نيكخواه توست
در صدق مدعاي ظهور آفتاب و ماه
روشن دليل ما و درخشان گواه توست
از داغ مرگ مادر پهلو شكسته ات
تا عرش رفته ناله ي واحسرتاه توست
در چشم دودمان بشر دود فتنه ها
پادافره گناه فراوان از آه توست
بار سفر ببندم و تا جمكران روم
كآنجا به لطف دوست نمودارگاه توست
با زايران منتظرت همنوا شوم
در مسجدي كه منظره ي بارگاه توست
عمري گذشت و مرغ دل خوش عمل هنوز
در آرزوي دانه ي خال سياه توست