برسه

در كتاب خاطرات يك شهاب سنگ خوانده ام

آسمان هميشه چون برنده اي رموك

حسرت شكار خويش را

بر دل شكارچي نهاده است

آن زمان كه ماه فتح شد

بغض كهكشان شكست

خنده از لب ستاره محو شد

***

زير بلكهاي ماه

وحشتي هنوز برسه مي زند!