ديدار

تو

 از شكوه خيمه ليلا مي آيي

تا در حريق واحه ي عاشق

گامي به درد بسپاري .

 بر خارها  رطوبت پاي برهنه است

 از بركه هاي  باديه پيغام مي برد .

 زنگ كدام قافله  در بانگ پاي توست

 كاين بي شكيب

درد سياه را

 همچون حضور دوست

 در استخوان خسته ي خود ، بار مي دهد .

 تكرار كن

        تكرار كن مرا

 تا شعر من رها شود از تنگناي ناي .

 آواي تو بشارت آزاديست .

 و

 لالايي بلند مژگانت 

پلك مرا

 تا بي گزند  رخوت شبگير مي برد .

 تا

فصل بزرگ ديدن  و ماندن

 از مشرق حضور تو برتابد

 تكرار مي كنم :

                    نام تو را .

تو

از شكوه خيمه ليلا مي آيي.

بانوي من شكوه غريبت شكفته باد .