ترديدي در طوفان

شلاق سرخ صاعقه بر پشت آسمان

پيچيد چون علامت وارونه ي سوال

فرياد آسمان به سوالش جواب گفت

شلاق ، خون روشن باران را

از آسمان زخمي بر مغز من چكاند

گويي كه موج مورچه هاي درشت و سرد

از موي من روان شد و بر روي سينه خفت

سيماي آب ، آبله گون گشت از حباب

گلميخ قارچھاي سياه از زمين شكفت

بوي خفيف لاشه ي ماه آمد

باد شديد ساحل مرداب

اين باد ، بوي تجزيه ي ماه را شنفت

خوابي شگفت در تن من راه بر گشود

خوابي به جاي خون

خوابي كه هر يقين مرا در گمان نھفت

از خود برون دويدم ، چون شاخه از درخت

در خود فرو نشستم ، چون بركه در سكون

دل ، با چنين دوگانگي آشكار ، جفت

راهي ميان جنگل و مرداب يافتم

از خود سوال كردم و ماندم بجاي خويش

ايا كدام يك؟

مرداب پشت سبز را در پيش رو نھم

يا جنگل جوان را از پيش ديدگان

برگيرم و قرار دهم در قفاي خويش ؟

آيينه دار غافل خورشيد صبحگاه

طومار سرگذشت شب و درگذشت ماه

www.gagesh.com

حيران ، ميان جنگل و مرداب

ماندم به جاي و تكيه زدم بر دو پاي خويش

ايا كدام يك ؟

مرداب پشت سر را در پيش رو نھم

يا جنگل جوان را از پيش ديدگان

برگيرم و قرار دهم در قفاي خويش ؟

شلاق سرخ صاعقه بر پشت آسمان

پيچيد چون علامت وارونه ي سوال

وز پرسش نھانم ، طرحي عيان كشيد

گم شد فغان فاخته اي در خروش رعد

خون گلوي زخمي او بر زمين چكيد

از ناي مرغ حق ، چه نوايي توان شنيد ؟