بالاي پلكان

بالاي پلكان
تا بوي قهوه ، سرسراي قهوه اي و گام هاي وسوسه انگيز تو
اميد مشتركي كه در بلندترين بام ها به حقيقت پيوست
آواز عشق اينده كي يا كجا نوشته شود ؟
بالاي ماه ، پاشنه بلند طلا
زير چراغ هاي چشمك زن ،پايين پاي ما
يا كاغذ سپيد كه بر زانوي سپيد تو مي سايد ؟
دستي كه دست هاي تو را جست سرشار بود از فيروزه ي رباعي خيام
انگشتري قواره ي انگشت توست ، البته مي پذيري ، بانوي سربلندي ها
آن باغ زير پوست ، با عطر كال نارنج ، با چشمه ي نمك ، جزيره ي
مثلثي ، روشن از آب دريا ، آن ساقه هاي نيشكر كه واژگان را
در انزواي شان آزاد كرد
و گام هاي مصمم كه به رغم تو پله ها را پيمود
فروزان باد