دوتا ماهي

روي شناي لب ساحل

افتاده بودن دوتا ماهي

بالا و پايين مي پريدن

مثل دوتا كفتر چاهي

پولكاشون پرپر و خوني

عين دوتا غنچه ي صد برگ

يك دونفس زندگي تلخ

يك دوقدم فاصله تا مرگ

يك باره يك موج پريشون

مشتي صدف ريخت روي شن ها

زندگي پاشيد روي ساحل

ماهيا رو برد توي دريا

ماهياي مرده تو دريا

زنده شدن عين دو كفتر

اون يكيشون رفت از اون سو

اين يكيشون اومد از اين ور

اون دوتا ماهي يكيشون تو

اون دوتا ماهي يكيشون من

زندگي مون عين جدايي

مردنمون عين رسيدن