غم هاي كوچك

هر روز با انبوهي از غم هاي كوچك

گم مي شوم در بين آدم هاي كوچك

سرمايه ي احساس من مشتي دوبيتي است

عمري است مي بالم به اين غم هاي كوچك

گلبرگ ها هم پاكي ام را مي شناسند

مثل تمام قطره شبنم هاي كوچك

با آن كه بيهوده است اما مي سپارم

زخم بزرگم را به مرهم هاي كوچك

پيچيده بوي محتشم مثل نسيمي

در سينه ها مان اين محرم هاي كوچك

غم هايمان اندازه ي صحرا بزرگند

ما را نمي فهمند ادم هاي كوچك !