از آب درآمد

چو تاك اشك فشاندي شراب از آب در آمد

عرق به گونه نشاندي گلاب از آب در آمد

هزار خوشه ي خوشرنگ و ناب در خم خامي

به قصد خير فشرديم و آب از آب در آمد

كنون كه رحل اقامت در اين سراي فكندي

عمارت دل ما هم خراب از آب در آمد

تمام عمر سروديم در هواي تهمتن

دريغ و درد كه افراسياب از آب  در آمد !