شك

كيه چشماي تو رو ببينه طاقت بياره

توبايد قصه باشي قصه حقيقت نداره

تورو از خيال شاعرا به من هديه دادن

تورو از باغاي خلوت خدا فرستادن

من كه رسم عاشقي رو مث مجنون بلدم

تو رو باور مي كنم اما هنوز مرددم

اون كدوم ابره كه دلتنگ تو باشه نباره

كيه با چشم توروبرو بشه كم نياره

تو هموني كه غم جدايي رو خاك مي كني

شكو از لمس سرانگشتاي من پاك مي كني