رها شديم

رها شديم رها مثل روح بي جسدي

نه با توايم و نه بي تو چه روزگار بدي

رها شديم در آيينه هاي تو در تو

چه ازدحام عجيبي چه شهر بي عددي

رها شديم در اين كوچه هاي سر گردان

نه آستانه ي عشقي نه خانه ي خردي

مرا به حاشيه ي سرد زندگي آورد

اميد رو به زوالي دليل نا بلدي

ستاره اي شدم و در خودم درخشيدم

ولي چه سود كه چشمي نمي كند رصدي

مگر به سايه نام تو رو كنم پس از اين

كه در پناه تو امن است يا علي مددي