قرمز

حالت تند تو در آينه آهي قرمز

تو بخواهي همه رنگ است نخواهي قرمز

ماهيان سرزده از غوطه  و رقص آمده اند

آبي ِ خيسِ تو در گرگر ماهي قرمز

غرق در آبي هو ، ضلع مربع صوفي

ماهي آمد ز چهل خانه به قاهي قرمز

اربعيني قدح از زاويه ي نيشابور

سوخت در كافري ِ سرخ ِ سپاهي قرمز

خون شد از شاه نشيني به نگاهي مجروح

كه رسد چشم ِ بد از دور به شاهي قرمز

پاي با خستگي اش باز قدم مي فرمود

كه شود ساكن طولاني ِ راهي قرمز

رنگ گلداني شمعي ست كه سرخش پرعطر

سبز شد رنگ شب از لاي سياهي قرمز

رنگ شد ... بي مي و بيمار تو شد نقاشي

مي ِ بي روي ِ تو زرد است و صراحي قرمز

دست ها خيس تر از حوصله گاهي آبي

ماهيان ِ هوس ِ قهقهه گاهي قرمز

آب از كوزه ي كاشي ، تر ِ ماهي نوشيد

رقص ، پيراهني از قرمز ِ ماهي پوشيد