محكمه بازي

آي آهاي اونكه دلت تنگ و گرفته اس مث من

حرفي از بغض فروخورده ي بي صدا نزن !

اين همه آتيش بيار شدن واسه معركه داري !!!

تو بنا داري تا كي سر به سر خودت بذاري ؟

ابر بي حوصلگي يه قطره هم جون نداره ...

نداره ... دل و دماغي واسه بارون نداره ...

روزتُ به پاي شب نريز ... شب ُ حروم نكن !

زندگي همش شروعه ؛ خودت ُ تموم نكن !

سفره ي دلت رو وا كن ؛ غمي از قلم نيفته ...

چاله ي غربتُ پُر كن كه به چاه غم نيفته ...

مردم ِ يكسره از خود شده راضي رو ... ولش كن !

به تماشا اومدي ؛ محكمه بازي رو ولش كن !

چه كسي مياد برات گلاب و مسقطي بياره ؟

دستت ُ توو دستِ بي توقع خدا بذاره

دل بده به بندگي ! دودل نشي دلِ مردد

كه فقط خدا مي دونه كي خوبه كي يه كمي بد ...