موجم برد به هرسو با دست و پاي بسته

موجم برد به هرسو  با دست و پاي بسته

بازيچه ي محيطم  چون كشتي شكسته

در انتظار باران  در خشكسال ماندم

لرزان چو خوشه ي سبز  بر دانه هاي بسته

از فيض بي وجودي  در دستگاه گردون

ايمن ز گوشمالم  چون رشته ي گسسته

شكرانه ي وصالت  گر مي پذيري از ما

داريم نيمه جاني  از چنگ هجر رسته

تا شوق وصل دارم  آبي بر آتشم زن

دامن زدن چه حاصل  بر شعله ي نشسته

نتوان به عمرها رفت  اي كعبه ي حقيقت

راهي كه مي گذاري  در پيش پاي خسته

خود را رسانده گيرد  آهم به گوش تاثير 

بينند خواب پرواز  مرغان پرشكسته