ضمير

اكنون برآ،
اكنون از اين راه
كه به راهِ رهايي آمده‌اي
هزاره‌ي گيج را
به گهواره‌ي آسمان بسپار.
با سُرناي صبح
بر جبين جهان برآ،
تركه بر دُهلِ دريا بزن!
گوش كن اي حضور
سرانجام اين گريسته‌ي بي‌پناه
كلمات كهنسالِ خود را
به دريا خواهد رساند.
پس برآ
اي باغ،
اي شيئي الحياتِ دليل!
تو ... ضمير زبان مني
از اين راه
كه رهايي آدمي‌ست