خانه هفتم

اينجا در هر سلول نور
هزار منظومه‌ي شگفت
ديوانه مي‌دوند.
"ستارگان محبوس، ستارگان محبوس!"


فرو كه مي‌شوي از چهار جانب جهان
فرزانه‌تر از هميشه
با ستاره‌اي به كاكل و
كتابي در دست،
انگشت شهادتت
بشارت توحيدست.
"ستارگان محبوس، ستارگان محبوس!"


اكنون برخيز!
برخيز كه در اين تلاوت خونين
طريق روزگار را
به خانه‌ي هفتم رسانده‌ايم