مولود ماه

در اين شب بي‌ماه
دردم از كدام دشنه‌ي ناديده
پا به زايمان دارد؟
يال بر آسمان گره مي‌زنم
سرانگشت بر گونه‌هاي آب.
من شيئي مرده را
به تكلم آورده‌ام.
بر لوح محفوظ نوشته‌اند
نه آمدن با خويش و
نه رفتنِ تو با خود است،
ميان اين دو نام و
دو نقطه،
و دايره‌اي‌ست
به همان هر هفت فلك
كه جز رنج
هيچ آوائيش به چرخش نيست.
چنين است كه به عشق برآييم
و به رنج!