تابوت ها

احتمالا يك عده بعد از ما
هي بي‌هوده از خوابِ خَتمي‌ها سخن خواهند گفت،
از شقايقِ شُسته وُ
از اخلاقِ روشنِ آب سخن خواهند گفت،
اما ابدا
به اين همه نوحه‌ي نانوشته نيازي نيست.
نه كوپن، نه پلاك، نه جيره،‌ نه جهان ...!
فقط فراموشمان كنيد.
ما هيچ نيازي به يادآوردِ باد و بي‌هودگي نداريم:
بي‌نام، بي‌سنگ، بي‌نشان، بي‌گور،
فقط فراموشمان كنيد.


لطفا به اين عده‌ي عجيب بگوييد
نگرانِ كارتون‌خواب‌هاي خسته نباشيد،
تابوت‌هاي بي‌شمارِ ما
- تا هزار زمستانِ زمهرير -
اجاقِ هر دو جهان را گرم خواهد كرد.
همين براي ما كافي‌ست
فقط فراموشمان كنيد.


يك شب ما
همه‌ي ما
از گورهاي غبارگرفته‌ي خود برمي‌خيزيم
مي‌آييم
نام‌هاي ساده‌ي خويش را
از پيشانيِ كوچه‌ها، راه‌ها و ميدان‌ها
پاك مي‌كنيم
و باز گريه در آستينِ آسمان
به بي‌مزاريِ ماه بازمي‌گرديم.
همين براي ما كافي‌ست
فقط فراموشمان كنيد.