دارد يك چيزي يادم مي آيد

من از عطرِ آهسته‌ي هوا مي‌فهمم
تو بايد تازه‌گي‌ها
از اينجا گذشته باشي.


گفت‌وگويِ مخفي ماه وُ
پرده‌پوشيِ آب هم
همين را مي‌گويند.


ديگر نيازي به دعاي دريا نيست
گلدان‌ها را آب داده‌ام
ظرف‌ها را شسته‌ام
خانه را رُفت و رو كرده‌ام
دنيا خيلي خوب است،
بيا!
علامتِ خانه‌بودنِ من
همين پنجره‌ي رو به جنوبِ آفتاب است،
تا تو نيايي
پرده را نخواهم كشيد.