شبي حوالي آمل

شب‌پره
تمامِ شب دعا مي‌كرد
بلكه ماه بخوابد.
البته منظوري نداشت
فقط دلش مي‌خواست ماه بخوابد،
ماه هم خوابيد.
شب‌پره باز دعا كرد
بلكه ماه بيدار شود.
البته هيچ منظوري نداشت
فقط دلش مي‌خواست ماه بيدار شود،
ماه هم بيدار شد.


در اين دنياي دَرَندَشت
هر چيزي به نحوي بالاخره زندگي مي‌كند.
باران كه بيايد
بيد هم دشمني‌هاي خود را با اَرّه
فراموش خواهد كرد.
حالا بيا دعا كنيم
بلكه ماه ...