طرفه سه گانه ماهور

شبِ اول:
      عروسكش را هم با خودش بُرده بود،
      دخترِ كم‌سن و سالِ حجله‌ي مجبور.


شب دوم:
      بيوه‌ي بازمانده از هجرتِ هفتم
      درگاهِ خانه را محكم
      كلون مي‌كند،
      وقتِ غروب
      رَدِ پايِ مردي بر برف ديده بود.


شب سوم:
      سه ماه و دو روز است
      نوه‌ي كوچكش را نديده است مادربزرگ،
      دوباره به حضرتِ حافظ نگاه مي‌كند،
      راهِ خراسان خيلي دور است.