بلوز

آفتاب بي دليل اين يكي دو روز

اي هماره! اي هميشه! اي تو تا هنوز!

  نا كجاي هيچ روز هركجاي هيچ!

هيچگاه هر كجاي هر چه هيچ روز!

  گل پري! پري! پري! چه كرده با دلت

قصه ي پريده رنگ ديو كينه توز؟

  يا مرا به باغ سبز قصه ات ببر

يا به روي آن قباي صورتي بدوز

  يك دو روز مي شود كه لانه كرده است

يك پرنده قشنگ زير آن بلوز

  آفتاب من! بگو چه وقت؟ كي؟ كجا ؟

خنده هاي شرقي تو مي كند بروز؟

  چشم از اين غروب سرد بي رمق بپوش

روي وصله ي قباي هر چه گل بدوز

  اي كه هرچه گل از آتش تو شعله ور!

اي كه هرچه لاله ازغم تو داغ سوز!

  شرجي توام تو اي نگاه قهوه اي

اي هزارو يك شب هميشه تا هنوز

  شهرزاد من بگو چه كرده با دلت

قصه پريده رنگ ديو كينه توز

  شرجي توام تو اي فروغ ناگهان

ماضي مضاف هر چه فعل دلفروز!

  تا كنون گاه گاه تا هميشه تا...

آفتاب بي دليل اين يكي دو روز!