شعر 36

مشاور شركت بيمه پارسيان

شعر 36

۳۰ بازديد

 

تو مي گريختي

از اين زن به آن زن

و صورت و تن آنها را

به عاريت مي گرفتي

 

 لحظه اي به آب ها

خيره مي شدم

و سپس تو را مي نگريستم

كه دور تر مي رفتي

تا درختي شعري يا ابري

يا سياه سياهي

كه از چشم آسمان

چون قطره اشكي

فرو مي افتد


تا كنون نظري ثبت نشده است
امکان ارسال نظر برای مطلب فوق وجود ندارد