16نشانه كه وقتش رسيده شغلتان را ترك كنيد دوشنبه ۱۲ اسفند ۹۸ | ۱۹:۳۵ ۲۸ بازديد
چگونه باغ ِ تو باور كند بهاران را ؟
كه سال ها نچشيده است ، طعم باران را
گمان مبر كه چراغان كنند ، ديگر بار
شكفته ها تن عريان شاخساران را
و يا ز روي چمن بسترد دو باره نسيم
غبار خستگي روز و روزگاران را
درخت هاي كهن ساقه ، ساقه دار شوند
به دار كرده بر اينان تن هزاران را
غبار مرگ به رگ هاي باغ خشكانيد
زلال ِ جاري ِ آواز ِ جويباران را
نگاه كن گل من ! باغبان ِ باغت را
و شانه هايش آن رُستگاه ماران را
گرفتم اين كه شكفتي و بارور گشتي
چگونه مي بري از ياد داغ ِ ياران را ؟
درخت ِ كوچك من ! اي درخت ِ كوچك من !
صبور باش و فراموش كن بهاران را
به خيره گوش مخوابان ، از اين سوي ديوار
صلاي سُمّ سمندان ِ شهسواران را
سوار ِ سبز ِ تو هرگز نخواهد آمد ، آه !
به خيره خيره مبر رنج انتظاران را !