فصلي در جهنم رمبو را
مي خواندم
پشه اي به سراغ من آمد
و من در حركتي او را در دست
گرفتم
و نيمه جان از دستم رها شد
ديدم او كار واجب تري
داشته است
زيرا گرسنه بوده
تا كاري كه من مي كنم
يعني كتاب خواندن
خروار ها تن سفيد
و لبخند و روز
سياهي تو را نخواهند
پوشاند
لرزان در نور ماهتاب
سياه تر از سياهي
و نااميد تر از نا اميدي
گفتن حقيقت
در يك كلمه
گفتن جهان
در دوحرف
و سپس به كلام سكوت
گوش سپردن
دور را نگريستن
با عينك براي نزديك
و همه چيز محو مي شود
و شايد همواره در جهان
عينكي بر چشم داريم
كه فقط براي ديدن
نزديك است
چه خانه ي خوبي است
لابلاي شاخ و برگ
درخت نارون
براي پرنده كوچك
و نگاه من او را گم كرد
آنگاه كه بر نوك شاخه
نشست
و سپس در بين شاخ و برگ
گم شد
تو را در همه جا
جسته ام
چون پايان نگاهم
در خاك در آب
در تباهي و ترس
تو را جسته ام
در همه جا
در ابتدا و در
پايان نگاهم
ته كوچه براي گربه
نا آشنا شده است
چند درخت هنوز باقي است
و چند ديوار برداشته
شده است
ساختمان سيماني به جاي استخر
و چمن اطراف آن
و آستانه ساختماني قديمي
كه نا پديد شده است
فضاي ته كوچه براي گربه
نا آشنا شده است
دست تكان مي دهد
به سوي من
اينك كه رفته است
و ديگر بر نمي گردد
از آن سوي خاطره
تسليم يك يك
برگ ها شدن
ما را به جاي دوري
نمي برد
در همين جهان هستيم
يكباره با درخت
و سبزي آن
افسوس كه زندگي كردن
ناممكن است
ولي همچنان هستيم
در آرزوي همه چيز
و مي رويم و مي آييم
16نشانه كه وقتش رسيده شغلتان را ترك كنيد