من تلاش ميكنم پس هستم

بعد ها خواهيم دانست

آنچه را كه ندانسته ايم

و در پس پرده ي تاريك

خواهيم ديد خود را

كور و نادان

از پله هاي شعر من

تو بالا رفته اي

اي ستاره سياه

و اميد من به دندان هاي

سفيد توست

براي پاره كردن سياهي

شب

گربه ي نر سفيد خالدار

كجاست؟

هيچ كجا

چه مي كند؟

هيچ كار

چه مي خواهد؟

هيچ چيز

چگونه است؟

هيچ طور

پس گربه ي سفيد خالدار

چطور شده است؟

او مرده است

و هيچ جاي او را

گرفته است

خدا حافظي كنيم با معنا

و با غم كه به معنا

عمق مي دهد

و خدا حافظي كنيم با تنهايي

همراه هزاران تصوير و خبر

و چهار سويمان را بنگريم

كه خر دجال ظهور كرده است

از چهار شاخه ني خيزران

يك شاخه اش كه خشك شده بود

برگ داد

و سه شاخه ديگرش رو به خشك شدن

رفته بود

اينك آنها هم برگ هاي سبز كوچكي

داده اند

و مساله آنها هم «بودن يا نبودن»

است

بي آنكه آن را بر زبان بياورند

در گودال شعر

بوده ام همه عمر

و اگر آسمان بوده است

كلمه بود

و اگر صدايي شنيده ام

حرفي بوده است

از شعر

با حرفي كلمه اي

بنا كرده ايد زندگي مرا

صداي شما را شنيده ام

و دنياي من هست شده ست

چه عظمتي دارد جهان

گرچه گرده گلي است

كه بر پاي زنبوري

نشسته است

همه چيز در اكنون

خلاصه مي شود

اكنون كه توهمي

بيش نيست

دنيا پشت سر من

چون خاطره اي

قرار مي گيرد

و گاه چيزي از آن را

به خاطر مي آورم

و مي دانم كه معدوم

خواهد شد