پاييز

تا كي بهار باشي و پاييز بشمري؟
با باد، برگ‌هاي گلاويز بشمري؟

اي سرو سربلند! تو بر شانه‌ات چقدر
گنجشك‌هاي از گله لبريز بشمري؟

من بال و پر شكسته‌ام، از من بدون تو
چيزي نمانده‌است كه ناچيز بشمري

شايد تو نيز عشق درخت و پرنده را
يك ماجراي تلخ و غم‌انگيز بشمري

اما مرا به ياد تو حتماً مي‌آورد
هر جوجه‌اي كه آخر پاييز بشمري