عكس

آخر قصه چي مي‌شه؟

كي مي‌ره و كي مي‌مونه؟

يه برگ خسته تا كجا

اسير باد و بارونه؟

به من بگو كي مي‌رسه

ميوه‌ي كال آرزو؟

واسه‌ يه بارم كه شده

حقيقتو بهم بگو

چشماي تو بهم مي‌گه

تو تا هميشه زنده‌اي

پر بزن از تو قاب عكس!

بگو هنوز پرنده‌اي ...

اينو ولي خوب مي‌دونم

سكوت تو يعني صدا

بخون دوباره از وطن

چكاوك شهيد ما

اين روزا باز تازه شده

حرف و حديث سفرت

دنبال عكس تازه‌ان

روزنامه‌ها از پسرت ...!

عكستو مي‌بينم، ولي

عكس تو رفتار مي‌كنم

ازت خجالت مي‌كشم

خودم رو تكرار مي‌كنم

اسم تو اما تا ابد

يه پنجره به بودنه

يه آسمون ساده با

ستاره‌هاي روشنه

من و تو و يه قاب عكس

بازم سكوت، بازم نگاه

يه شال سبز، يه قمقمه

يه كوله‌پشتي و كلاه

يه ذره خاك و يه پلاك

يه دونه ساعت مچي

آخر قصه چي مي‌شه؟

من كه نفهميدم، تو چي؟